ماهِ عزیز تر از جانم؛خورشیدِ تابانم؛مرد من،سلام:)
یه سال دیگه گذشت...مگه نه؟ یه سال دیگه با تموم خوبیاش و بدیاش و غماش و شادیاش
چقدر خوبه که توی همه این خوبیاش و بدیاش و غماش و شادیاش پیش هم بودیم...
حتی یه لحظه هم همو رها نکردیم:)
این سومین تولدیه که من کنارتم:)
چقدر خوشحالم از اینکه پیشتم...حتی اگه دور باشم،حضورم باز هم به چشم میاد...
حضور من توی روحته،توی قلبته،حتی اگه جسمم کیلومتر ها دورتر ازت باشه...
دلگیر نباشیا...فقط یه ماه مونده که بعد از هزاران سال بغلت کنم:)
22 سالگیتو تموم کردی مجنونِ لیلی! چشم باز کردی به دنیا و تموم درد و غمام رو شستی...
دوست دارم همیشه بخندی
همیشه سرتو بذاری رو شونه من
همیشه بغلم کنی
و من لوس ترین دختر جهان باشم برات که هی میگه بوسم کن:)
ماهِ من...
داره نزدیک میشه مگه نه؟
زیر بارون با هم دویدنا
دست همو سفت گرفتنا
کنار خیابون لبو خوردنا
پیتزا خوردنای کنار هم
ناخونک زدن به غذای همدیگه
کباب سفارش دادنا
تو سر و کله هم پریدنا
جلو خونواده به هم زنگ زدنا
با هم بیرون رفتنا
سالی که بهش قدم گذاشتیم،سالیه که توش قراره به هم برسیم...قراره مال هم بشیم؛قانونی و شرعی:)
و من چقدر از این قضیه خوشحالم ماهِ من...
لحظه به لحظه زندگیم مشغول فکر کردن بهت و پرستیدن عشقت توی قلبمم:)
لحظه ای نیست که به خدا نگم وای از من نگیریشا! من میمیرم براش:)
صاحبِ وجودم،معشوق من،دلبر ایرانی ام...
از اینکه همیشه هستی و حتی توی بدترین روزای عمرم کنارمی،حس خیلی قشنگی دارم
حس اینکه هستی...دوسم داری...عاشقمی...
حس اینکه قرار بود فقط یک دختر با تو خوشبخت بشه ! و از قضا اون دختر من شدم:)
خدا رو هر لحظه بابت وجودت شکر میکنم
تو تنها دلیل خندیدن این دختری:)
ماوای من...پناهگاه امن شب های بی کسیِ من...
تا وقتی تو هستی دیگه هیچ درد و غمی توی قلبم حس نمیکنم:)
تا وقتی هستی پشتم بهت گرمه...ذهن به هم ریخته ام رو جمع میکنی و منو سرجام نگه میداری:)
نمیدونم چی بگم ازت...فقط میتونم بگم خیلی دوست دارم
خیلی زیاد
و فقط با تا ابد پیشت موندنه که میتونم عشقمو بهت ثابت کنم:)
خیلی دوست دارم...
دلیل هست شدنِ لیلیِ داستان؛
تولدت مبارک.
دوشنبه،19 خرداد 1404.
